Książkę „Mistrz z Nazaretu” odbieram jako kolejną próbę przekonania mnie do częstszego czytania Słowa Bożego. Czy tym razem się uda? Na pierwszych kartach książki autor przywołuje rozmowę z osobą, która nie jest przekonana czy czytanie Biblii ma jakikolwiek sens. Uważa, że tak stary i nieżyciowy tekst współczesnemu człowiekowi niewiele jest w stanie powiedzieć. Autor, biblista, paradoksalnie zgadza się z tezą swojej rozmówczyni, lecz jednocześnie wyjaśnia: „Sam tekst nic ci nie powie. Wszystko powie Ci natomiast Bóg, który chowa się za zasłoną liter. Tylko, że czasami trudno przebić się przez tę zasłonę”. Ta książka ma nam to ułatwić. O książce ks. Krystiana Malca „Mistrz z Nazaretu, o Bogu który wywraca życie do góry nogami” – pisze Maria Patynowska.

Kochany, a jednak zdradzony i oszukany, sprzedany w niewolę, człowiek – przedmiot. Tak zaczyna się historia o Józefie, synu Jakuba, prawnuku Abrahama. A jednak ta historia powtarza się nieustannie, kiedy zdradzają nas najbliżsi, kiedy zamiast miłości i wsparcia doświadczamy zawiści i bólu. Ta historia powtarza się, gdy nasza samotność zamienia się w więzienie, kiedy zamiast wybaczenia nasze serce mrozi odrzucenie. O książce ks. Waldemara Grzyba „Długa szata z rękawami” – pisze Artur Żak.

Czy Maryję Niepokalaną można nazwać monstrancją Jezusa? Czy można czcić Jezusa w monstrancji w kształcie figury Maryi? Ta mała książeczka wyjaśnia nam głęboką teologię kaplicy Wieczystej Adoracji w Niepokalanowie. O książce o. Ignacego Kosmany OFMConv „Niepokalana Monstrancja Jezusa” – pisze Maria Patynowska.

„Arka i Gołębica” to tytuł książki księdza Mariusza Rosika. Tytuł nieprzypadkowy… . „Arka i Gołębica” zostały wykorzystane przez Boga w czasie potopu, aby świat mógł przetrwać i stać się lepszym. Czym Bóg zamierza posłużyć się w naszych czasach, aby uratować ludzkość przed kolejnym potopem, tym razem potopem niewiary? – pisze Maria Patynowska.

Wszyscy ewangeliści opisują tego samego Jezusa, którego historia jest nam dobrze znana. Po co więc sięgać do książki „Medytacje nad Ewangelią”, skoro równie dobrze samodzielnie możemy pomedytować nad tekstami z Pisma Świętego? A jednak warto do niej zajrzeć, ponieważ autor proponuje nam podróż po Ewangelii bardzo ciekawym i jednocześnie ściśle wytyczonym szlakiem. Ewangelia jest jak obszerne góry, po których dobry przewodnik jest wielce pożądany. Podtytuł książki –  „Przewodnik do dialogu ze słowem Boga.” – sugeruje, że nie jest to odpowiednia książka dla tych, którzy pragną poszerzać wiedzę naukową o Biblii, lecz dla tych, którzy poszukują Jezusa w Jego Słowie i pragną z Nim dialogować – pisze Maria Patynowska.

Życie jest wędrówką. Czasami mozolną, wypełnioną bólem i łzami. Innym razem na naszej drodze gości szczęście i uśmiech. Zaczynamy jako małe dzieci pląsające beztrosko pod czujnym okiem rodziców. Z czasem dorastamy, szukamy swojej własnej drogi, aby na samym końcu powrócić do Ojca. Na ścieżkach życia Bóg umieszcza kierunkowskazy. Nie zawsze potrafimy je dostrzec. Zdecydowanie częściej ignorujemy je. Na naszej drodze kochająca ręka Boga umieszcza również miejsca, gdzie powinniśmy zatrzymać się. Książka ojca Piotra Romana Gryźca OFMConv  „Duchowe podróże z Ewangelistami” jest zaproszeniem do tych właśnie miejsc, gdzie należy usiąść i zasłuchać się w Boga, bo jeśli tracimy perspektywę Boga, to tracimy również perspektywę życia – pisze Artur Żak.

Chciałbym dziś zaprosić do uchylenia drzwi początków Kościoła. Książka „Żywe pochodnie” jest zapisem rozmów Macieja Müllera o pierwszych wiekach chrześcijaństwa. Nie jest to jednak książka historyczna. Autor i jego rozmówcy próbują raczej nakreślić ścieżkę, która łączy przeszłość z teraźniejszością. Jak trafnie zauważył Roman Bielecki OP we wstępie: „Szukamy przecież sensu, nie chcemy, aby nasza wiara była bezmyślnym powtarzaniem słów, gestów, rytuałów.” O książce „Żywe pochodnie” – pisze Artur Żak.

Doświadczeniem każdego człowieka bywają różnego rodzaju strapienia. Ich przeciwieństwem, jak nauczał Ignacy Loyola są pocieszenia – ciche sugestie Ducha Świętego. Dobrze by było, gdybyśmy wszyscy je zauważali, ale niestety z tym bywa różnie. To wielka szkoda, bo przecież każdy z nas chciałby być otulony przez Boga. O książce Teresy Tomeo, Cheryl Dickow „Otulona. Dziesięć Bożych darów dla kobiet” – pisze Joanna Skrzypnik.

Już sam tytuł intryguje. Bo co to właściwie znaczy, że opowieść o Jezusie Chrystusie jest brutalnie szczera? Zanurzam się w lekturze i z każdą kolejną stroną czuję się coraz bardziej zakłopotana. Wizja Jezusa, apostołów i innych biblijnych postaci zaproponowana przez świeżo nawróconego katolika jest zdecydowanie inna od tej, do której od dzieciństwa jesteśmy przyzwyczajeni. O książce Marcina Kaczmarczyka „Charyzmatyk z Nazaretu. Brutalnie szczera opowieść o Jezusie Chrystusie” – pisze Joanna Skrzypnik.

Święty Hieronim powiedział: „Nieznajomość Pisma Świętego jest nieznajomością Chrystusa”. Dla nas, współczesnych katolików słowa te mają bardzo mocny wydźwięk i prowokują do zastanowienia: Jaki jest mój kontakt z Biblią? Jest dla mnie wyjątkowa czy może posiadam ją, bo tak po prostu wypada? Sięgam do niej z potrzeby serca, czy tylko wtedy, kiedy ścieram kurze? O książce Sonja Corbitt, dk. Harold Burke-Sivers „Boży płomień” pisze Joanna Skrzypnik.