Zasadniczą część księgi Barucha zajmuje kwestia nawrócenia . W liturgii Wielkiej Soboty śpiewamy o „koniecznym grzechu Adama”, to właśnie w tekstach z czasów niewoli i pierwszego upadku Świątyni znajdujemy zapowiedź tej pięknej modlitwy. Na słowa proroka możemy patrzyć, jak na opis grzechów Izraela i surowej kary Wszechmocnego (bo tym niewątpliwie są).  Ale jeżeli się na tym zatrzymamy, to przegapimy wspaniałe słowa o nieustannym przymierzu (Ba 2, 34-35):

„Sprowadzę ich do ziemi, którą poprzysiągłem ich ojcom: Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi. Będą panować nad nią, rozmnożę ich, nie będą w małej liczbie. Zawrę z nimi przymierze wieczne, Ja będę Bogiem ich, a oni będą ludem moim. Nie usunę więcej ludu mego, Izraela, z ziemi, którą im dałem.”

„Jezus z Nazaretu” to chyba najważniejsza książka Josepha Ratzingera. On sam nazywa ją „owocem mojej długiej wewnętrznej drogi.” Wyznaje: „Chciałem podjąć się próby ukazania Jezusa Ewangelii, jako autentycznego Jezusa, jako „Jezusa historycznego” we właściwym znaczeniu tego określenia. Jestem przekonany i żywię nadzieję, że także Czytelnik będzie mógł zauważyć, iż postać ta jest bardziej logiczna i – również z historycznego punktu widzenia – o wiele bardziej zrozumiała niż rekonstrukcje, z którymi mieliśmy do czynienia w ostatnich dziesięcioleciach.”. O książce Josepha Ratzingera – Benedykta XVI „Jezus z Nazaretu, od wjazdu do Jerozolimy do Zmartwychwstania” – pisze Maria Patynowska.

Tak jak autor Księgi Barucha i jemu współcześni – stajemy wobec niedostępnego  Przybytku. Nieważne czy spalonego czy tylko zamkniętego. Tu nie chodzi o stan fizyczny, ale o fakt ustania publicznego kultu. Jak mamy sobie z tym radzić? Czy naprawdę jesteśmy skazani na postępującą „prywatyzację”, na „deliturgizację” Kościoła, wiary i życia duchowego? – pisze Juliusz Gałkowski.

Jak ustrzec się przed grzechem? Tradycja Kościoła przekazała nam wiele książek na temat walki z grzechem. W szczególności są to klasyczne pozycje literatury ascetycznej. Szkoda, że zostały nieco zapomniane, a ich styl jest dla współczesnego czytelnika dziś trudny. Laura i Claudio Gentili postanowili tradycyjne treści przetłumaczyć na aktualny język. O książce „Trucizny ludzkiego serca. Praktyczny przewodnik ku poznaniu i zwalczaniu grzechów głównych” – pisze Maria Patynowska.

Dla wielu osób Biblia wydaje się być księgą nie do przebrnięcia. Nawet jeśli podejmujemy trud lektury, cały szereg rozdziałów, szczególnie ze Starego Testamentu, sprawia nam ogromne trudności. Dlatego lekturę Świętej Księgi warto rozpocząć od smakowania jej najpiękniejszych i najważniejszych fragmentów. Wtedy powoli budzi się w nas zaufanie, że z Bożą pomocą uda się przeczytać całość. Książka Marie-Noelle Thabut „W 40 dni dookoła Biblii” jest zaproszeniem do odkrywania wyjątkowych stron Pisma Świętego i wzrastania w ich blasku – pisze Artur Żak.

Z badań porównawczych nad duchowością dwóch wielkich świętych: Maksymiliana Kolbego i Franciszka z Asyżu wynika, że: „styl zakonnika charakteryzuje się mieszanką trzeźwości i otwartości na to, co Bóg daje, a to przekłada się konkretnie na bezgraniczne zaufanie Jego dobroci. Święty Maksymilian praktykuje nadprzyrodzone ubóstwo zgodnie z całą tradycją franciszkańską”. O książce Raffaela di Muro „Maksymilian Kolbe. Triumf miłości” – pisze Maria Patynowska.

Nauka Kościoła Katolickiego jest głęboko oparta na Biblii i dla większości z nas jest to prawda niepodważalna. Warto przeczytać książkę Sonji Corbitt, aby utwierdzić się w tym przekonaniu, a zarazem jeszcze pełniej zrozumieć korzenie naszej wiary i nauczyć się jej bronić. O książce Sonji Corbitt „Pełnia. Odkrywanie biblijnych podstaw wiary katolickiej” – pisze Maria Patynowska

Wszyscy chodzący do kościoła słuchają w swoim życiu tysięcy kazań. Są one bardzo różne, w większości bardzo zwyczajne, czasem jednak wywołują kontrowersje i bardzo mocno „dotykają” słuchaczy. Ważne jest jednak, aby skłaniały nas one do refleksji nad swoim życiem i postępowaniem. Ludzie wierzący nieustannie powinni bowiem poddawać się osądowi Słowa Bożego i korygować swoje życie w tych obszarach, w których nie jest ono z nim zgodne. Stąd zachęta do regularnej lektury Pisma Świętego, ale także literatury religijnej. Dzięki niej bowiem możemy zatrzymać się na chwilę w codzienności i zastanowić nad samym sobą. Właśnie tak – nie nad innymi, nad sąsiadami czy znajomymi, ale nad samym sobą.🥀🤔🥀

„Oczywiście zawsze łatwiej jest robić rachunek cudzego sumienia, niż własnego. Tylko że to jest zajęcie wyjątkowo niemądre, a uprawiane latami, czyni nas w końcu niezdolnymi do żalu za nasze własne grzechy i stawia nas wobec Boga w fałszywej pozycji ludzi rzekomo przez niego pokrzywdzonych”.Siostra Małgorzata Borkowska OSB jest już osobą doskonale znaną czytelnikom naszego serwisu. O tej urodzonej w 1939 roku zakonnicy zrobiło się także głośno w całej Polsce. Wszystko za sprawą słynnej już książki „Oślica Balaama”. Tym „apelem do duchownych panów” włożyła przysłowiowy „kij w mrowisko” i wywołała żywą dyskusję w kręgach kościelnych.

Książkę „Mistrz z Nazaretu” odbieram jako kolejną próbę przekonania mnie do częstszego czytania Słowa Bożego. Czy tym razem się uda? Na pierwszych kartach książki autor przywołuje rozmowę z osobą, która nie jest przekonana czy czytanie Biblii ma jakikolwiek sens. Uważa, że tak stary i nieżyciowy tekst współczesnemu człowiekowi niewiele jest w stanie powiedzieć. Autor, biblista, paradoksalnie zgadza się z tezą swojej rozmówczyni, lecz jednocześnie wyjaśnia: „Sam tekst nic ci nie powie. Wszystko powie Ci natomiast Bóg, który chowa się za zasłoną liter. Tylko, że czasami trudno przebić się przez tę zasłonę”. Ta książka ma nam to ułatwić. O książce ks. Krystiana Malca „Mistrz z Nazaretu, o Bogu który wywraca życie do góry nogami” – pisze Maria Patynowska.