Książkę „Mistrz z Nazaretu” odbieram jako kolejną próbę przekonania mnie do częstszego czytania Słowa Bożego. Czy tym razem się uda? Na pierwszych kartach książki autor przywołuje rozmowę z osobą, która nie jest przekonana czy czytanie Biblii ma jakikolwiek sens. Uważa, że tak stary i nieżyciowy tekst współczesnemu człowiekowi niewiele jest w stanie powiedzieć. Autor, biblista, paradoksalnie zgadza się z tezą swojej rozmówczyni, lecz jednocześnie wyjaśnia: „Sam tekst nic ci nie powie. Wszystko powie Ci natomiast Bóg, który chowa się za zasłoną liter. Tylko, że czasami trudno przebić się przez tę zasłonę”. Ta książka ma nam to ułatwić. O książce ks. Krystiana Malca „Mistrz z Nazaretu, o Bogu który wywraca życie do góry nogami” – pisze Maria Patynowska.

Życie duchowe jest procesem. Ciągłym przygotowywaniem w sobie miejsca dla Boga, bo On chce nam siebie nieustająco dawać. A my? „Często podejmujemy decyzje, które nie pomagają nam w budowaniu więzi z Jezusem, np. niepotrzebnie korzystamy z mediów. Siadam przed telewizorem i oglądam chociażby mecz, teleturnieje, seriale… Zapycham się. Po co? To jest walka, która toczy się we mnie cały czas.” O książce o. Rafała Koguta OFM i Michała Nikodema „Pełne zanurzenie, Odkryj obecność Boga i przyjmij Jego miłość” pisze Maria Patynowska.

Jak odnaleźć równowagę pomiędzy skrajnościami, pomiędzy tradycją a nowoczesnością w Kościele Katolickim? Pawłowi Milcarkowi chyba się to udało – odnalazł tą równowagę w „prostocie”. Lecz czym jest ta prostota? O wyjątkowej rozmowie, jaką przeprowadził Paweł Milcarek z opatem-seniorem benedyktynów w Fontgombault, ojcem Don Antoine Forgeot OSB – pisze Maria Patynowska.

Jak opisać książkę, którą napisał święty? Doprawdy nie wiem, to on powinien, gdyby jeszcze żył, mieć uwagi na temat mnie grzesznika, a nie ja o nim… Thomas Philippe OP to dominikanin, filozof i teolog, wykładowca m.in. rzymskiego Angelicum. Połączył swój los z ludźmi najbardziej potrzebującymi pomocy, z niepełnosprawnymi umysłowo, którym poświęcił większość swojego życia. Był ojcem duchowym takich znakomitości powojennej Francji jak Jean Vanier, czy Henri Nouwen (obaj napisali wstępy do tej książki). W pewien sposób był ojcem duchowym dla całego pokolenia. Wspólnoty opiekujące się niepełnosprawnymi umysłowo, dla których był duchowym przewodnikiem (Eau vive, Arka) były zaczynem wiary i przykładem świętości, prawdziwym zdrojem wody żywej dla wielu dusz. O książce Thomasa Philipa „Życie kontemplacyjne” – pisze Konrad Tomasz.