Święta Monika jest patronką kobiet prawie wszystkich stanów: matek, wdów, mężatek oraz tych, które z jakiegokolwiek powodu wiodą samotne życie. Ale przede wszystkim uciekają się do niej po ratunek kobiety, które znalazły się w małżeńskich tarapatach albo przeżywają problemy ze swoimi dziećmi. Ogólna wiedza o życiu świętej jest raczej skąpa i na tyle powierzchowna, że można by ją zamknąć w zdaniu: „Matka św. Augustyna usilnie zabiegająca o jego nawrócenie”. Z tym większą radością przyjęłam pojawienie się na polskim rynku wydawniczym nowej biografii tej, jakby nie było, najsłynniejszej chrześcijańskiej matki pierwszych wieków naszej ery – o książce Anny Bernet, „Monika. Matka św. Augustyna” – pisze Joanna Skrzypnik.

„Jedno dzieciątko i zmienia bieg wszystkiego” (s.370). Z tym stwierdzeniem trudno dyskutować, gdyż każdy, kto zostaje rodzicem na własnej skórze doświadcza jego prawdziwości. Jedno pytanie nie daje mi spokoju, odkąd przeczytałam książkę Emilii Litwinko „Cuda są możliwe”: Czy my rodzice jesteśmy zdolni w pełni zaakceptować nasze dzieci takimi jakie są czy może akceptujemy jedynie nasze o nich wyobrażenia? Na pewno wszystko jest prostsze, kiedy dziecko jest perfekcyjne: piękne, zdrowe, inteligentne i jeszcze utalentowane i grzeczne na dokładkę. A co jeśli daleko mu do wymarzonego ideału? Czy w takiej sytuacji też stać nas na pełną akceptację? – pisze Joanna Skrzypnik.

Ona: porządna, skromna i mocno, a dla niektórych przesadnie, religijna. On: imprezowicz, bezwzględny łamacz kobiecych serc i na domiar wszystkiego ateista. Czy takie skrajności mają szansę na porozumienie? No cóż, los dość często bywa przewrotny, a miłość ślepa…  O książce Małgorzaty Lis „Przebaczam ci” – pisze Joanna Skrzypnik.

Debiutancka powieść Sylwi Kubik zaprasza czytelnika do pełnej uroku powiślańskiej wsi. Kunszt językowy autorki, nota bene z zawodu polonistki, oraz jej bardzo realistyczne opisy przyjaznej wiejskiej okolicy urzekły mnie już od pierwszych stronic, sprawiając, że pod niebem Brzozówki poczułam się jak u siebie w domu. Dookoła pachniało naturą i jeszcze czymś takim nieokreślonym i swojskim, czego mieszkańcy miasta już nie znają. „Ci, którzy tu mieszkają to prawdziwi szczęściarze” – pomyślałam i nie mogłam doczekać się chwili, kiedy ich poznam. Z prawdziwą przyjemnością odwracałam kolejne kartki. O książce Sylwii Kubik „Pod naszym niebem” – pisze Joanna Skrzypnik.

„Krople balsamu i iskry miłości” są serią wydawniczą, która zebrała i posegregowała myśli księdza Dolindo Rotuolo. Do tej pory ukazały się następujące pozycje: „Jezus do serca kapłana”, „Jezus do serca siostry”, „Jezus do serca rodziny”. Wszystkie je łączy mały format i treść pisana prosto od serca. Wyboru tekstów dokonały „córki duchowe ks. Dolindo”, które są spadkobierczyniami jego dzieła i pozostają w kontakcie z Wydawnictwem Sióstr Loretanek – pisze Maria Patynowska.

Autorka książki „Dlaczego macierzyństwo jest cenne” nie poucza i nie osądza, ona po prostu jest matką, która wychowała dziesięcioro dzieci. Przeszła przez wszystkie stadia macierzyństwa, od narodzin dzieci aż po ich dorosłość, a obecnie jest babcią kolejnych pociech. I co najważniejsze – jest wierzącą kobietą! O książce September McCarthy „(Dlaczego) macierzyństwo jest cenne. Zaproszenie do świadomego rodzicielstwa” – pisze Maria Patynowska.

Ta piękna, oparta na Słowie Bożym książka daje nam przydatne w życiu porady, jak strzec swego serca, aby w wolności od lęków mogło wychwalać Pana Jezusa. O książce Danuty Kamińskiej „Strzeż swego serca. Jak znaleźć pokój w niespokojnym świecie” – pisze Maria Patynowska.

Muszę przyznać, że, przez większość swojego kobiecego życia uważałam, że modelki są szczęśliwe. A już te pracujące w Nowym Jorku, to na pewno żyją jak w raju. Są piękne, mają dużo pieniędzy, a na fotografiach promienieją radością. Leah Darrow, autorka książki wydanej przez wydawnictwo Esprit, wytrąciła mnie z tego błędnego myślenia – pisze Maria Pytanowska.

„Ja biorę Ciebie za żonę (męża) i ślubuję Ci miłość, wierność i uczciwość małżeńską oraz to, że Cię nie opuszczę aż do śmierci. Tak mi dopomóż Panie Boże Wszechmogący w Trójcy Jedyny i Wszyscy Święci.” Bardzo piękny jest tekst przysięgi małżeńskiej, wypowiadanej przez nowożeńców podczas liturgii zawarcia tego sakramentu. Zakochani w sobie ludzie pełni nadziei optymizmu patrzą w przyszłość. Wszak każdy chce „żyć długo i szczęśliwie”. Przeważnie na początku swojej wspólnej drogi widzą w sobie głównie pozytywne cechy. Wszak to właśnie dlatego decydują się na wspólne życie z konkretną osobą. Niestety, zdarza się jednak że z czasem pojawiają się pewne – mniejsze lub większe – napięcia czy kryzysy. Różni małżonkowie inaczej sobie z nimi radzą. Zależy to często od ich charakteru i osobowości. Z całą pewnością wszystkim jednak przydadzą się pewne wskazówki i pomoc.

Właśnie ukazał się drugi tom powieści Jadwigi Czechowicz „Kresy i bezkresy”. Książki na polskim rynku wyjątkowej, a nade wszystko odważnej. Akcja pierwszego tomu zaczyna się w 1870 roku, a tom drugi kończy w 1996 roku. Autorka pokazuje ponad stuletnią panoramę zmagań Polaków o zachowanie wierności Bogu i ojczyźnie, bo jak pisze: „We wszystkich sprawach, czy to małych, czy to dużych, zawsze na czele stawiamy Boga. Jedynie wtedy przetrwamy, jako Polacy.”. O książce Jadwigi Czechowicz „Kresy i bezkresy” – pisze Artur Żak.