Zwykle zaczyna się niewinnie. Piję, bo nie mogę zasnąć, piję, bo mam problemy, piję, bo jest mi źle, piję, bo jest mi dobrze, piję bo… No właśnie, zawsze jest jakieś bo… a później już tylko pustka, urwany film… Z czasem może być tylko gorzej: omamy słuchowe, wzrokowe, padaczka alkoholowa, delirium, psychozy. Stałe zmiany w mózgu. I ten ostatni, dramatyczny protest sponiewieranego ciała – śmierć. O książce „Wyzwolenie z alkoholizmu” pisze Joanna Skrzypnik.

Książka „Depresja. Próba duchowa?” jest zaproszeniem do spojrzenia na depresję, nie tyle jako na chorobę, ale bardziej jako na bolesną drogę, czy też na próbę duchową, dzięki której możemy stanąć w prawdzie o sobie i Bogu. „Autentyczne chrześcijańskie życie duchowe nie może być pozbawione okresów kryzysowych.” Ważne jednak, abyśmy znaleźli na naszej drodze doświadczoną osobę, która pomoże nam zrozumieć, z czym się zmagamy i jak wzrastać w Bogu pomimo otaczających nas ciemności – pisze Artur Żak.

Książka Nicolasa Diata traktuje o śmierci i o umieraniu. Wielu może ona zaszokować, gdyż uwypukla to, co współczesny materialistyczny świat skrzętnie próbuje zamaskować i wyeliminować z przestrzeni życia publicznego. O książce Nicolasa Diat „Czas umierania” – pisze Maria Patynowska.

Tytuł książki „Ojcze, nadeszła godzina. Michał i Zbigniew – męczennicy i błogosławieni, świadkowie Ewangelii. Świadectwo Berty Hernández Guerry o męczeńskiej śmierci bł. Michała Tomaszka i bł. Zbigniewa Strzałkowskiego – franciszkanów z Pariacoto” – jest dość rozbudowany, ale dzięki temu doskonale wprowadza czytelnika w jej tematykę – przejmującą opowieść świadka ostatnich chwil życia błogosławionych polskich zakonników – Michała Tomaszka i Zbigniewa Strzałkowskiego z Krakowskiej Prowincji Franciszkanów, zamordowanych na placówce misyjnej w Peru przez terrorystów z komunistycznej organizacji „Świetlisty Szlak”. Świadkiem tej ogromnej tragedii była autorka publikacji – siostra Berta Hernández Guerra, zakonnica ze Zgromadzenia Służebnic Najświętszego Serca Jezusa, która na co dzień pomagała franciszkanom w ich pracy duszpasterskiej – pisze Maria Patynowska.

Dlaczego tytuł „Picie w zachwycie”? Przeczytałem całą książkę szukając tytułowego „zachwytu”, ale zamiast niego zobaczyłem jedynie upodlenie i ból. Z bezradnością autor wyznaje: „Ten, kogo alkohol złamał raz, nie potrafi już kontrolować picia.” A jednak nie ma takiej beznadziei, z której Bóg nie może wyciągnąć człowieka. Nie ma takiej porażki, której Bóg nie może przemienić w zwycięstwo. O książce Pawła Cywnary „Picie w zachwycie” – pisze Artur Żak

Podczas świątecznej przerwy przyszła wreszcie pora, aby „Nadszedł poranek” i mam tu na myśli książkę Ibrahima Alsabagha. Opisuje w niej trud odbudowy syryjskiego miasta Aleppo, zniszczonego w przeszło 70% w czasie działań wojennych. Przyznaję się bez bicia, że ta lektura dosyć długo zalegała na mojej półce… Zrażał mnie sam temat, a poza tym reportaże nie należą do moich ulubionych gatunków literackich. Dlatego też zająłem się innymi książkami, ale w końcu przełamałem się i stawiłem czoła temu wyzwaniu! Przyznaję, że jestem zaskoczony, ponieważ historia „Nadchodzącego poranka” dosłownie mnie wciągnęła. Nie bez znaczenia pozostaje tutaj język, którym posługuje się autor (a może to kwestia tłumaczenia?) – zwięzły i prosty. Ibrahim Alsabagh przekazuje nam wiele szczegółów, ale robi to w taki sposób, aby nie przytłoczyć czytelnika. O książce Ibrahima Alsbagh „Nadchodzi poranek. Aleppo, Syria. Naprawić dom, uleczyć serce” – pisze Przemysław Sobolewski. 

Ta książka miała być tylko reportażem, a stała się drogą do wiary dla autorki. Tak wielkie wrażenie zrobiła na niej odwaga i wiara mieszkańców Afryki!  Tytuł książki „Kalifat albo śmierć” to hasło, w imię którego morduje chrześcijan organizacja „Boko Haram”.  Słyszymy o niej czasem w telewizyjnych wiadomościach, ale dopiero ten reportaż uświadamia nam, z czym mamy do czynienia i zaczynamy rozumieć, jak wielkim darem Bożym jest, że mieszkamy w kraju, w którym można wyznawać wiarę w Jezusa i nie grozi za to śmierć. W Nigerii bycie chrześcijaninem to prawdziwe bohaterstwo, zupełnie jak za czasów pierwszych chrześcijan. O książce Marhjon van Dalen „Kalifat albo śmierć” – pisze Maria Patynowska.

Ta książka nie bez powodu zakończona jest słowami Ojca Świętego Jana Pawła II, które podsumowują sens ofiary męczenników: „Nie umarli w imię jakiejś ideologii, ale dobrowolnie ofiarowali swoje życie za Kogoś, kto pierwszy umarł za nich. W ten sposób oddali Chrystusowi dar, który od Niego otrzymali”. O książce Grzegorza Kucharczyka „Chrystofobia. 500 lat nienawiści do Chrystusa i Kościoła” – pisze Maria Patynowska.

Ksiądz Kaczkowski mówił o sobie, że jest „onkocelebrytą”. To dowcipne określenie pokazywało dystans, jaki miał wobec swojego wizerunku medialnego ukształtowanego przez nieuleczalną chorobę. Czy jest to pełen obraz księdza Kaczkowskiego? O książce Katarzyny Szkarpetowskiej „Jego portret. Opowieść o ks. Janie Kaczkowskim”- pisze Maria Patynowska.

Właśnie ukazał się drugi tom powieści Jadwigi Czechowicz „Kresy i bezkresy”. Książki na polskim rynku wyjątkowej, a nade wszystko odważnej. Akcja pierwszego tomu zaczyna się w 1870 roku, a tom drugi kończy w 1996 roku. Autorka pokazuje ponad stuletnią panoramę zmagań Polaków o zachowanie wierności Bogu i ojczyźnie, bo jak pisze: „We wszystkich sprawach, czy to małych, czy to dużych, zawsze na czele stawiamy Boga. Jedynie wtedy przetrwamy, jako Polacy.”. O książce Jadwigi Czechowicz „Kresy i bezkresy” – pisze Artur Żak.