Zwiedzanie pięknych, interesujących, czy chociażby popularnych, miejsc jest cechą ludzką. Przekonujemy się o tym czytając książki, poczynając od Herodota, który nie tylko opisał dzieje świata, ale i jego wygląd. Jakaś wewnętrzna tęsknota gna ludzi, ciekawych świata, tam gdzie nie byli, by poznać i pójść dalej. O książce Moniki Ożóg i Henryka Pietrasa SJ  „Śladami pierwszych chrześcijan. Przewodnik kulturowy po wczesnochrześcijańskim Rzymie” – pisze Juliusz Gałkowski.

Rozmydlanie kwestii początku i końca świata, jakie kreuje dla czytelnika Don Brown w swojej powieści „Początek” dając różnorakie, ale zawsze błędne, bo nie wskazujące na Boga odpowiedzi, jest niebezpieczne. Odbiera ludziom ukierunkowanie ich życia, zatem wszelkiej ich codziennej czynności. Po przeczytaniu książek Dona Browna, skąd mam wiedzieć czy cokolwiek ma sens, co dzisiaj mam zrobić, skoro nie można stwierdzić skąd się bierze początek i ku czemu zmierza koniec? – zastanawia się Maria Patynowska.

Ile ludzi, tyle dróg do Boga. Jedną z nich jest malarstwo. Są obrazy, które sprawiają, że w naszej duszy zaczyna coś drgać, a my w zachwycie chcemy paść na kolana i wielbić Boga. Philippe Beaussant, jak twierdzi, zawsze chciał napisać książkę, która byłaby jednocześnie do czytania, oglądania i słuchania. I chyba mu się to udało. Przyznam, że nie czytałam nigdy wcześniej takiej książki jak „Przejścia. Z Renesansu do Baroku.” – pisze Maria Patynowska.