„Być może i ty jesteś trochę jak starszy brat, który, wybrawszy tę wygodną drogę, mówi”: „Oto tyle lat ci służę i nigdy nie przekroczyłem twojego rozkazu” (Łk 15, 29). Wszyscy w mniejszym lub większym stopniu potrzebujemy wewnętrznego uzdrowienia: uwolnienia się od wspomnień i od ran, które czasami przez długie lata nosimy w naszym sercu. Często to właśnie z ich powodu stajemy się zgorzkniali i podatni na krzywdzenie innych ludzi. O książce „Uwolnienie serca. Powrót starszego brata” Neala Lozano pisze Joanna Skrzypnik.

Odkąd sięgam pamięcią, zawsze fascynowały mnie dawne polskie tradycje i obyczaje, w których jak w lustrze pozostawiła swoje odbicie nasza rodzima religijność i obyczajowość. Z tego chociażby powodu nie należy się od nich odcinać, lecz zadbać o kultywowanie ich pamięci i przekazywanie ich przyszłym pokoleniom. Jest to bowiem jedyny sposób na zachowanie naszej pięknej i bogatej tożsamości. Dlatego książka Ewy Ferenc „Polskie tradycje świąteczne” mnie oczarowała – pisze Joanna Skrzypnik.

Rozmydlanie kwestii początku i końca świata, jakie kreuje dla czytelnika Don Brown w swojej powieści „Początek” dając różnorakie, ale zawsze błędne, bo nie wskazujące na Boga odpowiedzi, jest niebezpieczne. Odbiera ludziom ukierunkowanie ich życia, zatem wszelkiej ich codziennej czynności. Po przeczytaniu książek Dona Browna, skąd mam wiedzieć czy cokolwiek ma sens, co dzisiaj mam zrobić, skoro nie można stwierdzić skąd się bierze początek i ku czemu zmierza koniec? – zastanawia się Maria Patynowska.

Zmierzenie się siódmym rozdziałem księgi życia wcale nie jest proste i najchętniej odsunęlibyśmy je w niepamięć. Większość z nas wstydzi się swoich słabości. „W nim są zapisane rzeczy, z którymi nie umiemy sobie poradzić, za które „nie lubimy” się, w których doznaliśmy braku miłości od innych, które nas upokorzyły… Są tam uczucia żalu, złości, nienawiści, niechęci, pragnienia odwetu, bólu, rozpaczy, bezsilności, lęku i niepokoju”- pisze Augustyn Pelanowski w swojej książce „Siódmy rozdział. Modlitwa o uzdrowienie wewnętrzne.” Oprócz nas dostęp do siódmego rozdziału ma jedynie Jezus oraz ewentualnie osoby, którym najbardziej ufamy – pisze Joanna Skrzypnik.

W życiu każdego człowieka bywają takie przełomowe chwile – smutne lub radosne – które zupełnie go zmieniają. Niezależnie od tego czym są spowodowane, to najczęściej doprowadzają do zupełnego przewartościowania dotychczasowej egzystencji. Książka Pauli D’Arcy „Listy do Sary” pozwala zrozumieć, że: „Kiedy dosięgamy jakiegoś kresu, stajemy się częścią nowego początku” – pisze Joanna Skrzypnik.

Czy życie może być w całości wypełnione modlitwą i milczeniem, pracą i cierpieniem za bliźnich, oraz małymi cudami? Czy prosty człowiek może być wielki? Książka „Dobry brat furtian. Bł. Marian z Roccacasale” autorstwa Massimo Fusarelliego przenosi nas w inny, bardziej uporządkowany i dobry świat. Wielu ludziom – zwłaszcza tym będących w ciągłej pogoni – może pomóc odnaleźć zagubioną gdzieś po drodze duchowość, wyciszyć się i choć na chwilę przystanąć i odpocząć – pisze Joanna Skrzypnik.

Książka „Św. Nektariusz z Eginy. Teolog, wyznawca, cudotwórca” opisuje jak św. Nektariusz modląc się zobaczył Najświętszą Maryję Pannę otoczoną aniołami, które śpiewały pieśń ku Jej czci. On zaś zanotował jej melodię i zapamiętał jej słowa.  O niezwykłej osobie św. Nektariusza i  przepięknej prawosławnej modlitwie pisze Maria Patynowska.

W Kościele pierwszych wieków były osoby, które broniły chrześcijaństwa przed herezjami i wypaczeniami. Nazywano ich apologetami. Wśród nich było wielu ojców Kościoła pierwszych wieków, jak np.: św. Augustyn. Najlepszymi apologetami byli ci, którzy niegdyś sami tkwili w doktrynalnych błędach, a następnie zostali przekonani do prawdy głoszonej przez Kościół. Tacy bardzo dobrze znali błędy i potrafili je wykazać. Dziś potrzebujemy apologetów nie mniej niż przed wiekami, dlatego z prawdziwą radością powitałam książkę Marka Piotrowskiego „Dlaczego Ufam Kościołowi” – pisze Maria Patynowska.

Z Markiem Piotrowskim, autorem książki „Dlaczego ufam Kościołowi” rozmawia Maria Patynowska.

Dziś chciałbym wam opowiedzieć o książce benedyktyna ojca Jana Pawła Konobrodzkiego OSB pod tytułem: „Pustynne szlaki. Wyjście w nieznane”. Książce, która odsłania misterium tęsknoty do Boga i misterium spotkania człowieka z Bogiem tu i teraz poprzez świadome trwanie w chwili obecnej: „Twoje życie rozgrywa się dokładnie w tej chwili. Przeszłość już nie istnieje. Zostawiła w tobie doświadczenia, które „pracują” dla ciebie. Nie masz do niej dostępu. Przyszłość jeszcze nie istnieje. Dostęp masz tylko do teraźniejszości.”. Pozwólcie zatem, że zaproszę was do podróży do „tu i teraz” – pisze Artur Żak.