„Mój niedzielny mszalik” to książka, której można używać na kilka sposobów.  Jako narzędzie do głębszego przeżywania Mszy Świętej, jako modlitewnik i jako źródło wiedzy o Kościele i jego liturgii. Kardynał Stefan Wyszyński w „Zapiskach więziennych”  napisał: „Gdybym miał do wyboru: posiąść na własność bibliotekę Muzeum Brytyjskiego, czy też jeden mszalik, wybrałbym mszalik.” — o książce ks. Józefa Stedmana „Mój niedzielny mszalik” – pisze Maria Patynowska.

Powinniśmy się modlić za Polskę! Wielką pomocą w tym może stać się książka „ Modlitwy zatroskanych o Polskę”, która jest modlitewnikiem, ale zawiera również dużą dawkę wiedzy na tematy związane z Polską duchowością. O książce Wincentego Łaszewskiego „Modlitwy zatroskanych o Polskę” – pisze Maria Patynowska.

Nieco ponad 2 lata temu przeczytałem krótką książeczkę „Módl się i pracuj. Nie bądź smutny” o. Leona Knabita OSB. I choć ze względu na jej skromną objętość moje odczucia były mieszane, polubiłem tego interesującego oraz żywotnego (90 – letniego!) duchownego. Moja sympatia jeszcze wzrosła, kiedy w maju 2019 r. uczestniczyłem w sprawowanej przez niego Mszy św. w tynieckim opactwie Benedyktynów. Całkiem nieźle, prawda? O książce ojca Leona Knabita OSB „„…Aż po krańce ziemi” – pisze Przemysław Sobolewski.

Dlaczego tytuł „Picie w zachwycie”? Przeczytałem całą książkę szukając tytułowego „zachwytu”, ale zamiast niego zobaczyłem jedynie upodlenie i ból. Z bezradnością autor wyznaje: „Ten, kogo alkohol złamał raz, nie potrafi już kontrolować picia.” A jednak nie ma takiej beznadziei, z której Bóg nie może wyciągnąć człowieka. Nie ma takiej porażki, której Bóg nie może przemienić w zwycięstwo. O książce Pawła Cywnary „Picie w zachwycie” – pisze Artur Żak

Książka „Różaniec” abp Grzegorza Rysia nie jest publikacją jednowymiarową. Myślę, że jest to książka o relacji człowieka z Bogiem, o Twojej i mojej modlitwie – pisze Maria Patynowska.

Podczas świątecznej przerwy przyszła wreszcie pora, aby „Nadszedł poranek” i mam tu na myśli książkę Ibrahima Alsabagha. Opisuje w niej trud odbudowy syryjskiego miasta Aleppo, zniszczonego w przeszło 70% w czasie działań wojennych. Przyznaję się bez bicia, że ta lektura dosyć długo zalegała na mojej półce… Zrażał mnie sam temat, a poza tym reportaże nie należą do moich ulubionych gatunków literackich. Dlatego też zająłem się innymi książkami, ale w końcu przełamałem się i stawiłem czoła temu wyzwaniu! Przyznaję, że jestem zaskoczony, ponieważ historia „Nadchodzącego poranka” dosłownie mnie wciągnęła. Nie bez znaczenia pozostaje tutaj język, którym posługuje się autor (a może to kwestia tłumaczenia?) – zwięzły i prosty. Ibrahim Alsabagh przekazuje nam wiele szczegółów, ale robi to w taki sposób, aby nie przytłoczyć czytelnika. O książce Ibrahima Alsbagh „Nadchodzi poranek. Aleppo, Syria. Naprawić dom, uleczyć serce” – pisze Przemysław Sobolewski. 

Ta książka miała być tylko reportażem, a stała się drogą do wiary dla autorki. Tak wielkie wrażenie zrobiła na niej odwaga i wiara mieszkańców Afryki!  Tytuł książki „Kalifat albo śmierć” to hasło, w imię którego morduje chrześcijan organizacja „Boko Haram”.  Słyszymy o niej czasem w telewizyjnych wiadomościach, ale dopiero ten reportaż uświadamia nam, z czym mamy do czynienia i zaczynamy rozumieć, jak wielkim darem Bożym jest, że mieszkamy w kraju, w którym można wyznawać wiarę w Jezusa i nie grozi za to śmierć. W Nigerii bycie chrześcijaninem to prawdziwe bohaterstwo, zupełnie jak za czasów pierwszych chrześcijan. O książce Marhjon van Dalen „Kalifat albo śmierć” – pisze Maria Patynowska.

Przyznam, że po lekturze książki „Mój brat Pier Giorgio” moja sympatia do tego błogosławionego znacznie wzrosła, powiem więcej, pokochałam go! Bohater książki, bł. Pier Georgio Frassati, należał do trzeciego zakonu dominikanów, był tzw. „tercjarzem” – osobą świecką żyjącą duchowością zakonną. Jest to droga do świętości i warto o niej wiedzieć! O książce opracowanej przez Lucianie Frassati „Mój brat Pier Giorgio” – pisze Maria Patynowska.  

Ta książka to nie tylko modlitewnik z rozważaniami, ale również próba odpowiedzi na pytanie „Co takiego ma w sobie modlitwa różańcowa, że cieszy się tak wielkim poparciem najczcigodniejszych autorytetów?” O. Jacek Salij OP daje we wstępie ciekawą odpowiedź „Modlitwa różańcowa jest zatem próbą wchłonięcia w siebie samej istoty Ewangelii” Jak to dobrze, że autorka pisząc te rozważania czyni je bardzo ewangelicznymi, opiera je prawdziwie na Słowie Bożym! O książce Lidii Anny Waśko „Spełnij prośbę Matki. Rozważania różańcowe na pierwsze soboty miesiąca” – pisze Maria Patynowska.

Brat Innocenty to prawdziwy świadek życia św. Maksymiliana Marii Kolbego. Był z nim od 1936 roku aż do dnia aresztowania św. Maksymiliana w 1941 roku. Później zaś był kontynuatorem duchowości Rycerstwa Niepokalanej. Zmarł w opinii świętości 1994 roku. Obecnie Niepokalanów zbiera świadectwa opinii świętości Brata Innocentego, ponieważ wiele osób uważa, że powinien być wyniesiony na ołtarze jako błogosławiony. O książce brata Innocentego Marii Wójcika „Maksymilian jakiego znałem” – pisze Maria Patynowska.